مبارزه با سنبل آبی؛ نبردی بی‌پایان با گیاهی مهاجم و مخرب

📌سنبل آبی یکی از خطرناک‌ترین گیاهان مهاجم آبزی در جهان به شمار می‌رود که اکنون در برخی نقاط ایران نیز به یک بحران محیط‌زیستی و اقتصادی تبدیل شده است. این گیاه که بومی حوضه آمازون است، به‌دلیل رشد انفجاری، قدرت سازگاری بالا و تکثیر سریع، بسیاری از تالاب‌ها، رودخانه‌ها، و مخازن آب شیرین را تهدید می‌کند.

🔍 چرا سنبل آبی خطرناک است؟
مصرف بی‌رویه اکسیژن: سنبل آبی با ایجاد پوشش متراکم روی سطح آب، اکسیژن محلول را کاهش داده و باعث خفگی آبزیان می‌شود.

📌انسداد کانال‌های آبی: رشد بیش از حد این گیاه مسیرهای آبی، کانال‌های کشاورزی، و ایستگاه‌های پمپاژ را مسدود می‌کند.

📌کاهش تنوع زیستی: مانع رسیدن نور به زیر آب شده و بستر اکولوژیکی را برای گیاهان بومی و گونه‌های جانوری مختل می‌سازد.

📌تشدید تبخیر و کاهش منابع آبی: پوشش سطحی این گیاه موجب افزایش تبخیر سطحی و کاهش سطح مفید ذخایر آب می‌شود.

📌زیستگاه ناقلین بیماری: محیط مناسبی برای تخم‌گذاری پشه‌ها و گسترش بیماری‌های نظیر مالاریا و تب دنگی فراهم می‌کند.

✅ نقش مرکز تحقیقات کشاورزی و امنیت غذایی شهید امیر کاظم‌زاده

📌این مرکز با رویکردی فناورانه، مطالعات جامعی در زمینه کنترل گیاهان مهاجم از جمله سنبل آبی انجام داده است و به‌دنبال طراحی مدل پیش‌بینی‌گر رشد سنبل آبی بر اساس داده‌های اقلیمی، هیدرولوژیک و تصاویر ماهواره‌ای است. همچنین طرح‌هایی جهت بهره‌برداری صنعتی از زی‌توده (Biomass) این گیاه برای تولید کمپوست یا بیوگاز نیز در دست بررسی است.
🔰به مابپیوندید🔰

📞Tel: +989190050238
🖥Web: digifarming.ir 
📲eitaa:@agrocenter
📲@agrocenteriran